Ο δαντελωτός δρόμος που ξεκινά από τη Γλυφάδα και ξετυλίγεται διασχίζοντας τη Βουλιαγμένη, τη Σαρωνίδα, το Λαγονήσι για να φτάσει στο Σούνιο, αποτελεί  μία από τις ομορφότερες διαδρομές της Αττικής. Παραλίες, κρυφά μυστικά με τις μικρές τους αμμουδιές τους ή τα φιλόξενα βράχια τους, θάλασσα καθάρια, στραφταλιστή, ουρανός γαλανός, ιδανικό σκέπαστρο όποιας διαδρομής, ευφραίνουν τις αισθήσεις, το νου και την ψυχή, όποιου διασχίζει τον πανέμορφο δρόμο Γλυφάδας –Σουνίου για να φτάσει σ’ ένα από τα πιο ειδυλλιακά μέρη της Ελλάδας, στο Σούνιο.

Από μακριά, το βλέμμα αιχμαλωτίζεται από τα απομεινάρια του ναού του Ποσειδώνα, αγέρωχα, πανέμορφα, χαρακτηριστικό δείγμα της κλασικής περιόδου του 5^ου αι. π.Χ.. Τον τόπο αυτό επέλεξαν οι Αθηναίοι για να τιμήσουν το θεό τους Ποσειδώνα, στο φρούριο που είχε φτιαχτεί για να προστατεύει τα παράλιά τους. Εδώ, ίδρυσαν και το Ιερό της Αθηνάς για τη λατρεία της Θεάς που προστάτευε την πόλη τους.

Αιώνες μετά την παρακμή του, που σημειώθηκε κατά τη διάρκεια των Πελοποννησιακών αγώνων, ένας ξένος που αγαπούσε την Ελλάδα, ένας φιλέλληνας που εμπνεύστηκε από το μεγαλείο της, ο Άγγλος ποιητής Λόρδος Βύρωνας, μαγεύτηκε από το τοπίο και το ανέδειξε εξυμνώντας το. Αργότερα, οι ανασκαφές αποκάλυψαν τα ερείπια και έδωσαν στο Σούνιο μία νέα πνοή, μία δεύτερη ευκαιρία ανάδειξης.

Εκατομμύρια άνθρωποι απ’ όλο τον κόσμο έρχονται εδώ για να νιώσουν το σβήσιμο του ήλιου στην αγκαλιά του Σαρωνικού. Ανάμνηση που κουβαλούν μέσα τους για μια ζωή…